Een cameratas met een luchtje….

Waarom ik die ochtend in april zo vroeg wakker werd, weet ik niet. Ik had geen plannen om te gaan fotograferen en ik had de wekker dus ook niet gezet. Volgens mij werden er ook helemaal geen omstandigheden voorspeld waarvan je als landschapsfotograaf blij wordt.

Ik kijk toch even naar buiten en direct ben ik helemaal wakker. Grondmist! Kleren aan, fototas op mijn rug en op pad! Geen enkele aarzeling over de locatie: de Noordermolen, gelegen tussen Garmerwolde en Noorddijk in de provincie Groningen, daar moet ik zijn. Vanaf de parkeerplaats zie ik het plaatje al op afstand. Uit ervaring weet ik, dat de mooie omstandigheden die ik zie, ook weer snel afgelopen kunnen zijn.

Ik ren naar het plekje dat ik in gedachten heb en zet alles klaar. De omstandigheden blijven lang mooi en ik heb al aardig wat foto’s gemaakt als er voor het eerst die ochtend andere mensen aankomen: een stel met hond. Ze groeten me en we maken een praatje.

En dan gebeurt het: de hond tilt een achterpoot op en leegt zijn blaas op mijn fototas, die ik daar eerder in alle haast op de grond had neergelegd. Gelukkig blijft de inhoud van de tas ongedeerd en droog, maar het deel van de tas dat je tegen je rug draagt heeft de volle laag gekregen en het zachte materiaal lijkt alles opgezogen te hebben. Duizend excuses van het stel, maar ik wuif ze luchtig weg: alle apparatuur is nog in orde en ik beleef ondanks dit akkefietje toch een geweldige ochtend.

Over luchtig gesproken: ik heb de tas natuurlijk schoongemaakt, maar het ding heeft nog weken lang een niet zo hele frisse geur afgegeven tijdens het dragen, waardoor ik nog vaak aan het voorval ben herinnerd. Deze ochtend vond plaats in 2012, alweer meer dan acht jaar geleden.

De geur is nu weg uit mijn herinnering, maar de foto’s zijn er gelukkig nog!