Fotografie tips voor straatfotografie 1

Hue Hoi An enz

Straatfotografie: stiekem of met toestemming?

Deel 1 – Candid opnamen

Straatfotografie: Het is één van de lastigste onderdelen binnen de reisfotografie, zo niet het allerlastigste onderdeel. Niet zozeer wat de instellingen van je camera betreft. Maar wel: hoe fotografeer je mensen op straat zonder hen in hun waarde en privacy aan te tasten. Ga je voor de stiekeme snapshot of vraag je mensen eerst toestemming, met de kans dat ze dan gaan poseren. En dat is nou net wat je niet wilt met straatfotografie. Je wilt het dagelijkse leven vastleggen zoals het is. De meningen onder fotografen zijn verdeeld. Ieder moet voor zichzelf uitvogelen wat hij of zij het prettigst vindt. Hieronder in deel 1 een aantal tips voor de candid vorm van straatfotografie. In deel 2 gaan we nader in op straatfotografie, waarbij je eerst toestemming vraagt. Kijk zelf welke tips voor straatfotografie het beste bij jou passen.

Breiende dame in La Paz
Brommer met geit achterop Mai Chau

Straatfotografie legt dagelijkse leven vast

Met straatfotografie wil je een verhaal vertellen. Je wilt het leven vastleggen en laten zien. Wikipedia zegt over straatfotografie ‘Straatfotografie is een fotografiegenre waarbij mensen op publieke plaatsen zoals straten, parken en metrostations gefotografeerd worden zonder dat ze zich daar bewust van zijn. Het is een kunstzinnige vorm van candid-camera-fotografie die natuurlijke in plaats van geposeerde foto’s oplevert.’ Deze omschrijving dekt een groot deel van de lading. Maar straatfotografie hoeft niet altijd ‘candid’ gemaakt te zijn. Een betere omschrijving is: ‘Straatfotografie is het vastleggen van spontane, alledaagse gebeurtenissen in de openbare ruimte.’

Sommigen geloven dat de ziel wordt weggenomen

Zelf fotografeer ik de plaatselijke bevolking tijdens mijn reizen het liefst ongedwongen zonder enige vorm van poseren. Maar dat is niet altijd even gemakkelijk en ook niet altijd even gewenst. In sommige landen is men van mening dat de ziel wordt weggenomen als je ze fotografeert. Vraag daarom in die gevallen altijd toesteming. Ga je wel voor de stiekeme foto’s, dan is een telelens aan te raden, zodat je vanaf een afstandje mensen kunt fotograferen in hun dagelijkse bezigheden. Uiteraard met een groot diafragma (= klein getal) zodat je een mooie onscherpe achtergrond krijgt en jouw onderwerp daardoor goed isoleert van de omgeving waarin het verkeert.

Bolhoedjes tijdens demonstratie
Kindje Mai Chau zw-w

Ongemerkt fotograferen is lastig

Fotografeer je met een systeemcamera of spiegelreflexcamera met een telelens, dan zal je vaak merken dat mensen hun hoofd wegdraaien. Ongemerkt fotograferen met zulke grote apparatuur is in veel gevallen niet mogelijk. Je valt te veel op. Ik heb tijdens mijn reizen vaak gemerkt dat mensen met een kleine compactcamera met wel een behoorlijke zoommogelijkheid vaak zonder problemen snapshots kunnen maken, terwijl de plaatselijke bevolking het hoofd wegdraait zodra ik op hen richt. In dat geval is vragen of je een foto mag maken de enige oplossing, alhoewel het antwoord dan vaak ‘nee’ is. Wil je echt alleen maar snapshots maken, dan zou je er dus voor kunnen kiezen met een compactcamera op pad te gaan, die wel goed in kan zoomen en waar je ook zelf jouw diafragma kunt bepalen. Ik roep altijd tegen iedereen: ‘De camera maakt de foto niet. Het is de fotograaf achter de camera die een foto maakt.’ Met een compactcamera kan ik ook goede foto’s maken, alhoewel mijn mogelijkheden wat beperkter zijn en je vooral problemen krijgt met uitvergroten.

Ga in steden voor één camera met lens

Niet alle buitenlandse steden zijn even veilig. Vaak kies ik er dan ook voor niet al mijn foto-apparatuur mee te nemen de stad in. Dit om overvallers niet op een idee te brengen. Je zult de eerste niet zijn die onder bedreiging van een mes of een pistool zijn hele hebben en houwen af moet geven. Ga ik voor slechts één camera met één lens, dan kies ik vaak een lens die van groothoek- naar telestand kan, bijvoorbeeld en 18-300mm-lens. Je kunt dan zowel overzichtjes van het straatbeeld maken, als inzoomen op jouw onderwerp. Voordeel is dat je niet van lens hoeft te wisselen, maar nadeel is dat de kwaliteit van deze lenzen veelal minder is dan van lenzen met een minder groot verschil in brandpuntsafstand. Maar de vraag is: wat wil je uiteindelijk met de foto doen? Zijn de foto’s voor in een foto-album of wil je de foto metersgroot aan de muur hangen. In het eerste geval voldoet een lens met een groot bereik prima. In het tweede geval zou ik voor een andere lens kiezen, bijvoorbeeld een 400mm-lens.

Heb je ook zin in een leuke workshop straatfotografie? Fotografie-reizen.nl geeft deze praktijkworkshops regelmatig op diverse plekken in Nederland.

Gebogen vrouwtje Copacobana Bolivia
Yolanda Wals van Fotografie-reizen.nl voor jeep

Deze blog is geschreven door Yolanda Wals

Yolanda Wals is al haar hele leven professioneel fotograaf en mede-eigenaresse van Fotografie-reizen.nl. Ze organiseert en begeleidt al jaren fotoreizen en heeft veel ervaring in reisfotografie. Daarnaast geeft ze fotocursussen en fotoworkshops. Als geen ander kan ze op eenvoudige wijze uitleggen hoe jij betere foto's kunt gaan maken. Ze probeert mensen uit hun comfort-zone te trekken en hen tijdens de fotoreizen foto's met het wow-effect te laten maken.

Vind je deze fotografie tips leuk, of heb je nog vragen? Laat hieronder jouw reactie achter, of like deze blog! Delen op Facebook of andere social media wordt op prijs gesteld.

2 Comments

  1. Hans Spieringhs schreef:

    Hmmm, toch wel een beetje een probleem met het woord ‘stiekum’. Straatfotografie gaat helemaal niet stiekum. Tenzij je met een tele-lens op de hoek van de straat gaat staan. Dan krijg je al snel het stempel van een ‘engerd’ die staat te fotograferen. Ik zou ook iedereen afraden om met een tele-lens aan straatforografie te doen. Het kan wel, maar een kleinere camera met een lens tussen 24 en 50mm (full frame) is wat het meest wordt gebruikt. En nu hoor ik al mensen denken, “maar dan moet je van heel dichtbij fotograferen”. Ja, dat is inderdaad de bedoeling. En ja, dat is soms best eng. Persoonlijk fotograaf ik nu 8 jaar af-en-aan op straat. En in die tijd heb ik maar 2 confrontaties gehad. Als je jezelf nog te onzeker vindt, om op deze manier te fotograferen, dan kan je dat ook oefenen. Ga naar een groot evenement zoals Elfia, Sail o.i.d. Omdat de sfeer vaak gemoedelijker is, is de drempel ook een stuk lager. Maar zorg er wel voor dat je de mensen, met respect behandeld.

    Over de definitie van straatfotografie zijn al hele websites vol geschreven. Zo vindt ik persoonlijk, dat van de foto’s bij het artikel alleen de foto boven de kop een straatfoto is. De rest zijn meer portretten, waarbij de lokatie ondergeschikt is.

    Nog even dit.
    De afgelopen tijd is de nieuwe AVG wetgeving in het nieuws geweest. Op de site van dupho.nl staat een goed artikel wat de gevolgen zijn i.v.m. straatfotografie.

    • Yolanda Wals schreef:

      Hallo Hans,
      In deel 2 komt de andere vorm van straatfotografie aan bod. De vorm die jij meer bedrijft. Ieder doet het op zijn eigen manier en geeft er zijn eigen invulling aan.
      Bedankt voor de links over privacy. Overigens waren die regels al jaren van toepassing, maar worden ze nu aangescherpt.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

vijf + dertien =